maandag 7 augustus 2017

Opmerkelijk

'Een nieuwe morgen wordt aan niemand beloofd'.

Opmerkelijk toch dat ik juist vandaag weer zo'n tekstje tegenkom over het feit dat de tijd zo snel voorbij gaat, eigenlijk zonder dat je het in de gaten hebt. En dat het dus belangrijk is om leuke dingen te doen, dat lekkere taartje te eten, lol te maken met je kinderen, vrienden en familie en juist nu die kans in je leven te nemen om dat te doen wat je altijd al had willen doen. Het klinkt zó simpel hè...

Gedachteloos scrol ik verder. Denk intussen glimlachend terug aan de dag van gisteren; oude bekenden, ook weer nieuwe gezichten, en hoe plezierig het altijd weer is even bij te kletsen met vrienden en familie. Grappig toch dat bijna iedereen op zo'n moment de mening deelt hoe gezellig het zou zijn als je elkaar vaker ziet. Desalniettemin geldt ook hier blijkbaar het principe dat dat net iets simpeler klinkt dan het is. Desondanks beloofden we elkaar ook deze keer weer dat afspreken zeker gaat lukken...

Ondertussen hang ik nog een was op. Twee. En eet hetzelfde aantal rijstwafels. Maisrijstwafels, dat dan weer wel. Mijn koffie wordt ongemerkt koud en op de een of andere manier kom ik niet tot wat ik wil doen op deze maandag. Een dag waarvan ik ergens vorige week besloot dat ik hem best zomaar vrij kon nemen.

Eigenlijk een heel gewone dag. Zonnig ook, en dus hangt een gedeelte van de was inmiddels wapperend buiten. Niets lekkerder dan een schoon bed, opgemaakt met beddengoed, gedroogd door de wind en de buitenlucht. Toch? En ach, dat het tegen de hooikoorts nou net níet zo lekker is, lap ik hierbij heel even heerlijk aan mijn laars.

Eenvoudigweg dus wat alledaagse dingen op een schijnbaar doorsnee dag waarop sirenes loeien, zoals iedere eerste maandag van de maand. De gebruikelijk test, zodat als er ooit - onze lieve Heer verhoede- een ramp gebeurt, we worden gewaarschuwd.

Ongemerkt dwalen mijn gedachten af... 
Acht jaar geleden alweer, op eenzelfde doodgewone doorsnee *zevende augustus*, loeiden de sirenes ook. Toen echter was het een vrijdag, en zeker geen test... terwijl de zon langzaam onderging...

Ook toen beloofde niemand ons een nieuwe morgen, juist verre van, maar kregen we er -wonder boven wonder- gelukkig een veelvoud!